Vierlingsbeek en Groeningen
Het verhaal doet de ronde dat in een van de muren van de watermolen in Vierlingsbeek een schat verstopt zou zijn. Of dat op waarheid berust, is niet duidelijk. Feit is dat de schat niet tevoorschijn is gekomen toen aan het eind van de Tweede Wereldoorlog terugtrekkende Duitse troepen de molen in brand staken en de restanten opbliezen.
De Vierlingsbeekse watermolen wordt voor het eerst in 1430 in akten genoemd, maar is waarschijnlijk ouder. De molen maalde het graan van de lokale boeren, totdat diesel- en later elektromotoren het werk overnamen en watermolens minder belangrijk werden.
Na de oorlog werd er jarenlang niet meer naar de oude watermolen omgekeken. Pas rond 1970 werd ingezien dat de watermolen van grote cultuurhistorische waarde was. In de jaren daarna werd de watermolen gerestaureerd. De watermolen is dagelijks te bezoeken, van zonsopgang tot zonsondergang.